Inżynier Mamoń czyta Pressa

O tym, że Press robił przymiarki do zmiany makiety słyszałem już od ładnych paru lat. Przymierzał się i przymierzał, albo wykonawcy nie mógł znaleźć albo kasy mu było szkoda. Był jakiś czas temu w prasie taki okres że zmiany makiety odbywały się średnio co dwa lata… ale Press trwał przy swojej. Ja już się do niej mocno przyzwyczaiłem… ale wiadomo, zmiany, zmiany, zmiany i mamy wrześniowy numer Pressa w nowej oprawie.

Wielkiej rewolucji nie ma (według. mnie, na szczęście), Press przeszedł po prostu zdecydowany i odświeżający lifting.
Jak podaje informacja prasowa, twórcami nowej makiety Kasper Skirgajłło-Krajewski, Monika Żyła ze studia Luxsfera. Ich projekt zastąpił makietę autorstwa Marka Knapa wprowadzoną w 2001 roku.

Może najpierw powiem co się nie zmieniło – nie zmienił się format magazynu, wydaję mi się, że zastosowano odrobinę jaśniejszy papier. Na szczęście nie zniknęły też stałe i ulubione rubryki, czyli:
– Strzał w dziesiątkę, gdzie eksperci oceniają nowe projekty wydawnicze i telewizyjne,
– Kopy czyli plusy i minusy za slogany reklamowe,
– gościnne felietony (we wrześniu Maciej Korobacz z Just)
– Interranking (Maciej Musioł)
– Ranking (Jan Wróbel).
Sposobu przygotowania okładek – czyli sesji z głównym bohaterem, redakcja też postanowiła nie wyrzucać. I dobrze, lubię okładki Pressa.

Zgodnie z modą na nowoczesność i powiew świeżości najbardziej zmieniły się newsy. Ja jestem trochę staroświecki i przyzwyczaiłem się to tej nudnej makiety w starym Pressie – dwa główne newsy na stronie, a na zewnętrznym pasku krótkie esemesy. Teraz newsy są trochę bardziej rozstrzelone, dynamicznie i różnie się układają na stronie, a krótkie teksty wrzucono niżej. Może wizualnie niektórym się podobać, ale mi bardziej utrudnia czytanie niż pomaga.

W całej strukturze magazynu mamy teraz wydzielone dwa główne działy – „media” oraz „reklama & public relations”. Do tego dochodzi „raport” oraz „tak zwane pozostałe”. I dobrze, że są tylko dwie kategorie (potem i tak dochodzą podkategorie) ale z doświadczenia wiem, że tak naprawdę dla czytelnika taki podział nie ma większego znaczenia (dopóki nie zacznie się nad nim zastanawiać, dyskutować w „ęą” rozmowach). Pewnie podczas projektu ten podział odgrywał olbrzymią rolę, ale ja jako czytelnik jego istnienie uświadomiłem sobie po przeczytaniu informacji prasowej.

Spis treści mi też nie przeszkadzał, stary był bo był, nowy to super-hiper nowoczesna tabelka nawigacyjna… ale mi jakoś niespecjalnie przypadł do gustu… aha już wspominałem, że staroświecki jestem, i mimo że też zdarzało mi się tego typu spisy robić to jako czytelnik jakoś z nich nie korzystałem…

Z uwag graficzno-detepowych niektóre elementy tytułów i tekstów jakoś dziwnie podjeżdżają blisko krawędzi, że nie wiadomo czy mają być bardziej „do” czy „od” krawędzi. Jakoś wyczulony jestem na takie rzeczy – sam przyjmuję różne materiały do druku i jak coś jest za blisko krawędzi albo brakuje spadów to wszczynam alarm.

Przy dłuższych tekstach, gdzie stosowany jest font szeryfowy (trochę zbyt mocno skondensowany) przydałaby się odrobinę większa interlinia – tak trochę w trosce o starszych czytelników.

Poza tymi drobnymi uwagami, których czepialstwo wynika chyba z mojej profesji, całą nową makietę Pressa oceniam jako bardzo udaną, myślę że czytelnikom również się spodoba i zostanie bezboleśnie przyjęta przez rynek.

Jestem pewien, że chyba najwięcej kontrowersji wzbudzi zmiana winiety magazynu. W tym przypadku wzorowałbym się na inżynierze Mamoniu – lubię coś co już raz widziałem i to znam. Co prawda nową winietę Pressa tez już chyba gdzieś widziałem, ale jako grafik powalczyłbym nad starą.

A na koniec jeszcze eksperyment obserwacyjny dla Was i dla mnie. Ciekawe który z magazynów branżowych (z tych co w EMPiKu stoją na półce razem) wspomni o zmianie makiety Pressa? Ciekawe czy któryś i czy w ogóle… 🙂

A Waszym zdaniem, któryś w ogóle powinien o tym napisać? Czy gdybyście byli naczelnymi, napisalibyście o zmianach u konkurencji?